Vlees eten en de boeren met hun dieren zijn de laatste jaren steeds negatiever in het nieuws gekomen en zou slecht zijn voor de aarde. Maar…het produceren en eten van vegan burgers, gemaakt in fabrieken gebeurt meer en meer. Dat is wél gezond voor onze natuur?
Als je daar even rustig over nadenkt, merk je al snel dat dat niet helemaal klopt. Maar hoe gaat dat dan precies met de boeren en hun koeien. Wij hebben als eigenaren van ons bedrijf BHB, de instelling om precies te weten hoe de boer met zijn dieren omgaat, voor we hier een oordeel en/of advies over kunnen geven. Hoe leven de koeien van de boeren tegenwoordig, krijgen zij medicatie, wat voor soort eten krijgen ze, hoe schadelijk zijn de grazers voor ons land en onze natuur etc. Daarom zijn we op zoek gegaan naar informatie.
We hebben twee boeren, persoonlijk geïnterviewd. Een boer in Nederland en een boer in Oostenrijk. Daarnaast hebben we een uitgebreid interview met een Engelse boer meegenomen als informatie. We hebben in dit geval gekozen voor boeren die vooral koeien houden, melkkoeien en Schotse hooglanders, maar boeren die soms ook klein vee erbij houden of veel afweten van andere boeren die andersoortig vee houden.
De optimale omstandigheden voor de koeien
De meest optimale situatie is, als de koeien buiten kunnen lopen, gras hebben om te eten dat niet bespoten is en waar geen chemicaliën aan te pas zijn gekomen. Waar water uit de bron komt dat niet vol zit met allerlei afvalstoffen zoals chemicaliën uit onze medicatie.
Natuurlijk zitten er ook bepaalde stoffen in regenwater en in de lucht, waar de boer zelf geen/weinig invloed op heeft. Dit is iets waar wij als mensen ook mee te dealen hebben en waar we helaas (te) weinig aan kunnen doen.
Helaas zijn de omstandigheden niet altijd zo optimaal en krijgen veel dieren preventief antibiotica, om niet ziek te worden door de slechte omstandigheden waarin ze leven. Je kunt je voorstellen dat dit invloed heeft op het vlees dat wij uiteindelijk eten. Tijd om daar dus verandering in te brengen.
Wat is nu precies het verschil tussen gewoon vlees en biologisch dynamisch vlees?
Producten mogen alleen ‘biologisch’ worden genoemd, als ze afkomstig zijn van dieren die beperkt met antibiotica zijn behandeld. Biologische veehouders zijn verplicht om zich extra in te spannen om ziektes te voorkomen. Ze gebruiken bij voorkeur natuurlijke of homeopathische geneesmiddelen. Ook leven de dieren buiten in hun natuurlijke leefomgeving en krijgen zij zoveel mogelijk hun natuurlijke voeding.’
Dit levert een heel ander stuk vlees op, dan wanneer de dieren niet buiten hebben geleefd (Geen vitamine D hebben kunnen aanmaken en niet optimaal fit zijn omdat ze niet hun natuurlijke voeding hebben gekregen.) Dit zorgt voor een ander verhouding van Omega 3 en 6, maar ook voor meer of minder vitaminen en het vlees.
Over belangrijke ingrediënten gesproken, vlees bevat enorm veel:
– Vetten en Omega 3 en 6
– Eiwitten
– Potassium
– Zink
– IJzer
– Foliumzuur
– Calcium
– Selenium
– Magnesium
– Vitamine A, B1, B2, B3, B5, B6, B9 en B12
– Vitamine C (vooral in orgaanvlees)
– Vitamine D
– Vitamine E
– Vitamine K
– Creatine
– Choline
– Carnitine
– Biotine
Om persoonlijk te verifiëren hoe de boeren nou daadwerkelijk voor gezonde dieren en goed vlees zorgen, hebben we contacten gelegd met deze boeren in Nederland, Engeland en Oostenrijk. Rudi is een biologische boer in Oostenrijk.
Hij laat ons bij aankomst zien dat één van zijn koeien een homeopathisch middel krijgt tegen het vocht dat in de uier zit. De koe heeft last van een milde vorm van oedeem.
Wat houdt dit precies in? Uieroedeem ontstaat doordat vocht in de uier wordt opgeslagen. Vooral bij de eerste afkalving kan uieroedeem tot problemen leiden. Pijn of eczeem tussen bovenbeen en uier verstoren het welbevinden van het dier, het melken wordt lastiger en de ophanging van de uier kan schade ondervinden. Bovendien beïnvloedt de opslag van vocht in de uier de lokale immuun-afweer rond de spenen. De speenkanalen zijn verwijd, omgevingskiemen kunnen makkelijker binnendringen met als gevolg verhoogde celgetallen en mastitisgevallen.
Rudi geeft de koe zelf 3 keer per dag een homeopathisch middel. Dit is voor 80-90% van de tijd voldoende legt hij uit. Het komt vooral voor bij de eerste afkalving en wanneer je zorgt dat je dit snel herkent is het binnen no-time opgelost. Hij zegt dat dit soort middelen vaak worden benoemd als kwakzalverij en dat wanneer het bij mensen werkt, het een soort placebo effect zou zijn. Rudi benoemt dat dit natuurlijk helemaal niet opgaat bij zijn koeien, want de koe weet helemaal niet wat hij van hem binnen krijgt.
Feit is volgens Rudi gewoon dat dit soort plantaardige medicijnen heel helend werken bij dieren én bij mensen. We vroegen hem wat hij doet wanneer koeien niet genoeg hebben aan dit soort middelen. Hij legde uit dat er in noodsituaties antibiotica gebruikt wordt, om te voorkomen dat de koe dood gaat. Dit komt bij zijn koeien zelden of nooit voor. De laatste jaren heeft hij alleen homeopathische middelen hoeven te gebruiken. Hij legt uit dat ongezonde koeien veel geld kosten en dat je regelmatig de dierenarts moet betalen. “Je kunt beter goed voor je dieren zorgen, dan hebben ze een veel langer leven en zie je de dierenarts zelden of nooit”.
En dan de werkwijze bij Acorn Dairy, de boerderij van boer Graham in Engeland. Als dieren ziek worden, gebruikt Graham Tweddle kruiden, jodium en verschillende voedingssupplementen (inclusief zeewier). Daarnaast staan ze staan op het punt een proef met vitaminebehandelingen te starten. Deze behandeling heeft als doel om ervoor te zorgen dat het dier zich letterlijk fit vecht, zodat het kan omgaan met infecties zonder hulp van buitenaf.
Naast deze informatie zijn er veel andere boeren die het volgende laten weten: “Onze koeien zijn vrij om over het terrein van de boerderij te zwerven. Er zijn kruiden en grassen en zelfs verschillende bodems vol mineralen te vinden om te eten, die hen helpen bij zelfmedicatie. We staan pal voor het gebruik van antibiotica, op de momenten dat ze levensreddend zijn en alleen als zodanig mogen ze worden gebruikt.”
Volgens de normen mogen dieren die korter dan 1 jaar leven, zoals kippen en varkens, max 1 keer met medicijnen worden behandeld. Voor langer levende dieren, zoals koeien, geldt dat ze maximaal 3 keer per jaar mogen worden behandeld. Gebeurt het vaker, dan wordt het vlees, de eieren of de melk nog wel verkocht, maar dan niet als biologisch product.
Maar dan is er ook nog eens een wachttijd…
Er wordt duidelijk aangegeven dat bij de biologische koeien de antibiotica niet in het vlees of de melk terecht komt, omdat er na gebruik van medicatie een wachttijd moet worden aangehouden. Bij biologisch gehouden vee is de wachttijd 2 keer zo lang als bij de andere koeien. Dit is een tijd waarin het dier kan ontgiften van de medicatie.
Rudi (onze bio boer uit Oostenrijk die we persoonlijk hebben gesproken om meer te weten te komen over de koeien en het verzorgen er van), vertelde dat hij minimaal 70 dagen moet wachten voordat hij de koe weer mag melken, mocht een koe wel antibiotica hebben gekregen om te voorkomen dat zij dood gaat.
Boeren zoals Rudi verkopen hun producten ook deels zelf op de alm. Op de alm zijn de producten puur en amper bewerkt. Zo krijg je rauwe melk, uit een glazen fles. De roomboter is gemaakt met een geweldig motiefje en is ook gemaakt van rauwe melk. Verder hebben ze kaas, gemaakt van rauwe melk en verkopen ze van lokale boeren bijvoorbeeld spek en boerenbrood.
Wij zijn absoluut geen fan van de zuivelproducten die je tegenwoordig in de winkels ziet. En het is opvallend dat veel mensen de rauwe melk, rauwe kazen en rauwmelkse boter goed kunnen verdragen.
Deze producten zijn niet verhit, de cellen zijn niet kapot gemaakt door een verwerkingsproces. De vitaminen en mineralen die in de zuivel zitten, zijn veel hoger omdat deze dieren buiten hebben geleefd en vitamine D hebben kunnen aanmaken. Ze hebben vers gras en kruiden kunnen eten en dit hebben ze kunnen omzetten, en ze hebben geen medicatie gekregen.
Hoe oud worden melkkoeien eigenlijk?
Een koe kan afhankelijk van het soort ras, ongeveer 25 jaar oud worden. Een melkkoe wordt bij de bio boer tussen de 10 en 15 jaar. In de gewone vee-industrie is dit niet het geval. Daar gaan melkkoeien bij verminderde vruchtbaarheid, een lagere melkproductie of toenemende gezondheidsproblemen al op jonge leeftijd naar het slachthuis. Vaak zijn ze dan slechts vijf jaar oud. Biologische koeien krijgen de tijd om rustig op te groeien en volwassen te worden en dat betekent dat ze ook pas na een jaar of drie drachtig worden.
Rudi slacht zijn koeien dan ook pas als ze oud zijn, want het doel is om ze zo goed mogelijk en zo lang mogelijk te laten leven. Hij is trots op de leeftijd die zijn koeien behalen. Zijn oudste koe op dit moment is 14 jaar en heeft inmiddels 12 kalveren gegeven. Gezond leven, gezond eten, de natuur zijn werk laten doen met het doel is om de koeien zo oud mogelijk te laten worden. Maar meer over het slachten van de koeien komt later ter sprake.
Bij Rudi gaan de oude koeien en mannelijke kalveren (de bullen), naar de slacht. Deze dieren worden geslacht door een lokale slager. De volwassen koe heeft ongeveer een gewicht van 800 kilo. Hiervan kun je bijna 400 kilo gebruiken, waarvan je ongeveer 300 kilo aan puur vlees kunt eten (zonder de botten). Rudi vertelde dat hij het respectvol vindt om alles van het dier te eten, zo ook de lever en het hart, de tong etc. en niet alleen het lekkere stukje voor op de barbecue.
Een snelle berekening:
Stel je eet 0.5 kilo aan rundvlees per dag. Dat zou betekenen dat je 360 dagen met 1 koe zou kunnen doen, mits je alle delen op zou eten. Dat is een jaar! Daarnaast heb je dan nog de botten die je kunt gebruiken voor je bottenboullion en het merg die je ook zo kan eten. Geeft dat niet een veel beter gevoel dan dat je iedere keer het lekkerste stukje eet en daarvoor veel meer koeien nodig hebt gehad?
Bij Jelwin, de Nederlandse boer met Schotse Hooglanders, is het net iets anders:
-De stieren zijn rond de 4 jaar geslachtsrijp
-De koeien tussen de 5 en de 20 jaar
Bovenstaande is echter afhankelijk van verschillende omstandigheden:
– Hoeveel kalveren kan een koe nog groot brengen?
– Zijn de koeien nog sterk of zwakken ze iets af?
– Hoe is het karakter van de koe en zorgen zij voor balans of juist onrust in de kudde?
Schotse Hooglanders
Jelwin heeft zoals gezegd Schotse Hooglanders. Dit zijn heel andere koeien dan de melkkoeien van onze boer uit Oostenrijk.
De Schotse Hooglander is een oud Engels ras, ontstaan door het leven op gras. De dieren kunnen goed leven onder barre omstandigheden en paren op latere leeftijd. Hierdoor is het ras goed in staat om zelfstandig te overleven in de natuur.
Wij zijn al jaren klant bij Schotse Hooglanders.NL, van Jelwin, omdat we een hele tijd geleden al het idee hadden dat ze goed voor hun dieren zorgden. De producten die we bestellen zijn van hoge kwaliteit, smaken zeer goed en zelfs de droge worst is niet gevuld met E-nummers, maar met puur vlees en kruiden.
Jelwin vertelt dat de koeien altijd in de natuur leven en dat ze ook de natuurlijke manier van afvallen en aankomen meemaken. In de zomer zijn ze wat zwaarder, want dan is er een overvloed aan eten en in de winter worden ze iets lichter. Dit hoort bij het ras en dit is goed voor hun gezondheid. Het enige dat ze goed in de gaten houden, is dat de koeien niet kalveren in de winter.
De Schotse hooglanders worden niet gemolken en komen dus niet dagelijks in de stal bij Jelmer. Dat scheelt heel veel energie voor de koeien, want melken kost veel energie. Zo komen we bij het volgende onderdeel, bijvoeren…
Waarom bijvoeren met graan?
Op de vraag of Rudi zijn koeien bijvoert met mais en graan: “Ja dat doen we de eerste 30 dagen na het afkalven”. Op onze sceptische vraag: “Waarom, aangezien koeien van nature toch gras eten? “, moest hij lachen.
‘De boeren hebben de laatste 100-200 jaar de koeien een beetje verpest en teveel van ze gevraagd. Ze zijn doorontwikkeld en geven enorm veel melk, veel meer dan 200 jaar geleden. Vergelijk het met de ontwikkeling van de mens, ieder jaar gaan we weer harder rennen op de 200m sprint en zetten we nieuwe wereldrecords’.
Hij vertelde dat het geven van melk veel energie kost voor de koeien. Het is net alsof je iedere dag een halve marathon rent en dan kun je je voorstellen dat het dus enorm veel energie kost! De koeien geven 1 of 2 keer melk per dag, slapen gemiddeld 1 uur en verder eten en relaxen ze in de wei. Hier pakken ze hun meeste rust, gezien ze niet zoveel ‘echte’ slaap nodig hebben, zoals wij mensen het kennen.
Het geven van melk kost de koeien zoveel energie de eerste 30 dagen na het kalven, dat wanneer ze alleen gras eten, ze moe, slap en futloos worden. Het gevolg is dat het immuunsysteem minder goed werkt en dit leidt weer tot ziekten. Het gras levert te weinig energie, ondanks dat ze 50 kilo per dag eten. Meer dan 50 kilo per dag kunnen ze zelf niet eten. De granen die ze krijgen, bevatten veel calorieën met weinig volume. Dit helpt ze, om een aantal dagen extra calorieën binnen te krijgen.
Rudi vertelde: ‘Ik heb het zelf vorig jaar uitgeprobeerd om de koeien geen extra granen te geven, maar de dieren gingen snel achteruit qua gezondheid. Dit is niet goed voor de koe en niet voor het kalf. Ik heb dus besloten om ze toch 30 dagen extra te voeren en daarna hebben ze de rest van het jaar om zelf gras te eten.‘
In het kort: De koe eet het gehele jaar gras uit de weide, gemiddeld 50 kilo per dag. Wanneer het een kalf krijgt, krijgt de koe 30 dagen extra voer (dit begint met een bepaalde hoeveelheid en dit wordt gedurende de 4 weken afgebouwd) en daarna is het voldoende om het gehele jaar verder te eten van het gras in de weide.
De biologische Schotse Hooglanders van Jelmer krijgen dus geen extra voer of extra middelen toegediend. Deze hoeven immers niet gemolken te worden en ze lopen dag en nacht in de wei.
Wat krijgen de kalveren te eten?
Bij de Schotse Hooglanders is dat uiteraard moedermelk, gezien de melk niet gebruikt wordt voor de consument. Maar hoe zit dat dan bij boeren zoals Rudi, die geld verdienen aan het verkopen van de melk? Ook daar krijgen de kalveren melk van moeder koe, gelukkig!
Rudi vertelde dat dit niet overal gebeurt en dat veel gewone boeren plantaardig eten geven aan de kalveren. Hij is het daar niet mee eens. Hij vindt dat wanneer je gezonde en sterkte koeien wilt hebben, je ze het eten moet geven dat in de natuur ook gegeven wordt aan de kalf, namelijk moeder melk. Het is echter zo, dat een kalf gemakkelijk 8 liter per dag drinkt als het nog heel klein is en deze melk zou je natuurlijk ook kunnen verkopen. Dat levert geld op…..
Nu gaat het geld ‘verloren’ want het kalf drinkt het op. Hij en veel andere bio boeren denken er anders over. Zij vinden de gezondheid, het welzijn van het kalf (de koe) op lange termijn veel belangrijker. Zij hebben het er voorover om minder melk te verkopen, maar een gezond en sterk kalf groot te brengen.
Hij vertelde ons, terwijl we in de stal stonden, dat hij zijn 70 koeien genaamd heeft en hij ze allemaal persoonlijk kent. Hij werkt iedere dag met zijn dieren en hij wil de natuur zoveel mogelijk het werk laten doen. De koeien hebben dag en nacht, zomer en winter de mogelijkheid tot het buiten leven en enorme hectaren met gras om te lopen, te grazen, kalfjes te baren etc. Er is ook altijd gelegenheid om in de stallen te staan, de dieren kunnen hier zelf voor kiezen.
Kalven in de natuur of help je een handje?
Op onze vraag hoe vaak koeien in de natuur een kalf krijgen, gaf hij het volgende antwoord: ‘Gezonde koeien kalven ieder jaar. Wanneer koeien niet kalven betekent het dat er iets niet goed is met de koe. Ter illustratie. Het gemiddelde in Duitsland is bijvoorbeeld 1 kalf per 5 jaar. Dat geeft aan dat daar de kwaliteit van de koeien helaas erg laag is.’
We waren natuurlijk benieuwd naar dit proces. Wat doen de boeren wanneer de koe moet bevallen?
Rudi laat zijn dieren zelf bevallen en het liefst is hij daar niet bij. Hij legde uit waarom: “Ik wil goede, sterkte, gezonde koeien hebben. Deze dieren kunnen in rust zelf bevallen van een kalf en wanneer dit niet het geval is, wil ik de koe eigenlijk niet en ook het kalf niet. Dat klinkt hard, maar besef, deze dieren zijn niet sterk, niet gezond genoeg. Rudi vertelde dat, net als in de natuur, de koeien zullen sterven als ze niet sterk genoeg zijn om een kalf te baren zonder hulp, maar dat dit in de afgelopen 15 jaar nog geen enkele keer is voorgekomen.
Ook Jelwin laat zijn Schotse hooglanders zelf kalven en bemoeit zich er niet mee. Natuurlijk kijken ze af en toe of de koe al een kalfje heeft, maar dit gaat niet zoals wij vaak denken. (Dat de mens het dier helpt.)
Het is bij mens en dier belangrijk dat de moeder zich terug kan trekken om te baren. Rust, een donker plekje, geen andere mensen en dieren om zich heen, zodat ze helemaal gefocust kunnen zijn op datgeen wat zij moeten doen: baren. Dit zorgt voor ontspanning, hormonen die hun werk kunnen doen en geen stress van mensen die denken dat het niet goed gaat, of te langzaam gaat.
Het is zeer belangrijk, zowel bij mens en dier, om geduldig te zijn en de moeder het werk te laten doen. Moeders zijn gemaakt door de natuur om te baren en sterke en gezonde moederkoeien hebben daar geen hulp bij nodig.
De slacht
Natuurlijk komt dit onderdeel ook ter sprake. Jelwin wilde me hier best wat meer over vertellen. Jelwin laat de kalveren altijd wennen aan het transportmiddel zodat dit ‘gewoon’ wordt voor de dieren. Ondanks dat ze weinig getransporteerd worden, wil hij dat de dieren gewend zijn aan de kar. Dit moet geen stressvol moment zijn wanneer ze wel naar de slacht gaan.
De slager is net als bij Rudi een lokale slager, die eens per week een aantal dieren slacht. Zo weten ze van elkaar dat de dieren juist zijn behandeld bij de boer en juist worden behandeld in het slachthuis en dat er goed omgegaan wordt met het vlees. Jelwin vertelde dat dit nooit een leuke gebeurtenis is, maar dat het er wel bij hoort.
Hoewel het slachten het minst prettige onderdeel is, wilden we wel graag weten hoe dit in zijn werk gaat. Jelwin legde uit, dat nadat de dieren zijn gebracht, ze vervolgens eerst een nacht rusten op de nieuwe plek. De volgende dag worden de dieren één voor één verdoofd en daarna worden ze met een soort pistooltje hersendood gemaakt. Het hart klopt dan dus nog en deze verdoving zorgt ervoor dat de dieren geen lichamelijke pijn meer voelen. Direct na het verdoven wordt de halsslagader doorgesneden zodat het dier doodbloedt. Dit is een belangrijk onderdeel, aangezien het hart ervoor zorgt dat het bloed uit het lichaam gepompt wordt. Daarna is het dier overleden en is het klaar om geslacht te worden.
Jelwin vertelde dat het slachten van dieren bijna nooit meer door de mensen gezien wordt, maar dat dit wel bij het kunnen eten van vlees hoort. Hij heeft dan ook zijn kinderen meegenomen, zodat zij kunnen zien hoe dit in z’n werk gaat. Hij vertelde dat hij liever heeft dat zijn kinderen zien hoe zorgvuldig en verantwoordelijk er altijd door hem met de dieren omgaan wordt en hoe er door een slachter op een respectvolle manier met het dier omgegaan wordt, ook als het dier moet sterven voor de slacht.
Hierbij citeer ik de woorden van Jelwin: “Ik heb liever dat mijn kinderen dit ziet, dan dat ze de horror video’s zien die op het internet rondgaan. Dat heeft meer met dierenmishandeling te maken en dit geeft een compleet verkeerd beeld over hoe veel (biologische/dynamische) boeren met hun dieren omgaan.”
Koeien, C02 en het landschap
Natuurlijk hebben we Jelmer en Rudi gevraagd naar de negatieve berichten over het feit dat de koeien het milieu en de natuur kapot maken. Met Rudi hadden we het daarnaast spontaan ook kort even over de houtkachels die geminderd moeten worden, omdat die eveneens slecht zouden zijn voor het milieu. Rudi moest lachen en vertelde dat de boom zijn hele leven lang zuurstof geeft. Op het moment dat je de boom in stukjes hakt en in de brand steekt, neemt hij zijn zuurstof weer op. Dit proces is altijd nul, legt hij uit. Een boom kan nooit meer zuurstof nemen dan dat hij ooit heeft gegeven. Dat je geen hout meer mag stoken, ivm de co2 uitstoot is dus onzin. Mooie wijsheid om mee te nemen!
Over grazers valt veel positief nieuws te vertellen. Zo houden de dieren de weilanden kort en zorgen ze ervoor dat het niet helemaal begroeid raakt. Rudi legde uit, dat wanneer er geen grazers op zijn land staan, hij het zelf moet maaien. Doet hij dit niet, dan wordt het uiteindelijk allemaal bos.
Ook zijn er genoeg andere voorbeelden te noemen, zoals grazers bijvoorbeeld die helpen om dijken sterk te houden, omdat zij hier dagelijks overheen lopen en de grond compact houden. Daarnaast is de ontlasting van de dieren is juist belangrijk om de grond vruchtbaar te houden en dit wordt ook gebruikt in de akkerbouw, voor de gewassen die groeien.
Tip
Jelwin gaf ons de tip om te kijken naar “Kiss the Ground”, een film op Netflix. Nu zijn we geen grote fan van Netflix en films, omdat de makers van sommige films een bepaalde intentie hebben en de uitkomst naar hun hand zetten. Jelwin is zelf natuurlijk boer en gaf aan dat de film heel goed uitlegt hoe belangrijk de dieren zijn voor onze aarde. Een aanrader dus!
Conclusie
We hebben mogen constateren dat antibiotica levensreddend is voor zieke dieren, net als voor mensen. Het probleem in de praktijk is de massamedicatie van hele groepen dieren als er geen ziekte aanwezig is. Bij voorbaat medicatie toedienen, om te VOORKOMEN dat dieren ziek worden. Belachelijk volgens ons, maar toch gebeurt het veelvuldig en wordt het vaak gebruikt als compensatie voor slechte voeding en armzalige, krappe omstandigheden waar uitbraken van ziekten vaak voorkomen en moeilijker te beheersen zijn.
Hoe meer dieren op een paar m2 gehouden worden, hoe meer geld er verdiend kan worden. Veel zaken gaan nog steeds om geld en niet perse om de kwaliteit van leven van het dier, of de kwaliteit van vlees.
Zo ook bijvoorbeeld de ‘Beter leven kip’. Toen we via een vriend hoorden dat de ‘Beter leven kippen’ binnenkomen in grote bakken als kuikens en deze in 6 weken grootgebracht worden om naar de slacht te gaan, stonden we even perplex. De ouders van deze vriend hebben een grote kippenboerderij en zo hebben we de informatie uit de eerste hand. De kippen worden te snel groot/zwaar en hun pootjes kunnen het gewicht niet dragen. Ze moeten dan ook echt met 6 weken naar de slacht, omdat deze kippen anders niet meer kunnen lopen.
Deze kippen (die we vast allemaal hebben gegeten uit de supermarkt) leven met heel veel kippen binnen, krijgt graan te eten en hebben nog nooit zonlicht gezien.
De ‘Beter leven kip met 1 ster’, moet officieel wat licht in de stal hebben, maar dit hoeft echter niet door glas te zijn. Dit mag gewoon door een golfplaat om de zoveel m2 zijn.
‘Biologisch’ is momenteel het enige gecertificeerde systeem dat het gebruik van antibiotica op boerderijen expliciet beperkt en boeren verplicht om andere methoden te gebruiken om ziekten te voorkomen en te behandelen, met antibiotica als laatste redmiddel voor zieke dieren.
“Gezonde dieren hebben geen antibiotica nodig”. Dit is wat de boer uit Engeland duidelijk liet weten en dit is ook wat Rudi en Jelmer ons vertelden. Dit betekent echter wel dat je keuzes moet maken. Je kunt je land en de stal niet volproppen met dieren om meer winst te maken. Je moet b.v. de kalveren de moedermelk laten drinken en deze melk kan dan dus niet verkocht worden. Je moet hart hebben voor de dieren en geduld hebben.
“Bij het kopen van vlees- en zuivelproducten is een goede vuistregel om te streven naar de hoogst mogelijke welzijnsaccreditatie. Op die manier is de kans groter dat de welvaartsstandaard van de productie hoger is geweest en de kans op ziekte door slechte welzijns- en levensomstandigheden lager. ”
Het terugdringen van het antibioticagebruik in de veeteelt vereist ingrijpende veranderingen. Er lopen momenteel onderzoeken naar alternatieven voor diergeneesmiddelen op boerderijen en velen kijken ook naar het succes van biologische landbouw.
